του Γιάννη Αθηναίου, μουσικού
Η εκκλησιαστική-λατρευτική μουσική στη χώρα μας επιβίωσε χάρις την φιλοτιμία των ψαλτών! Η κοινότητα των ψαλτών επιβεβαιώνει διαρκώς ότι όπου υπάρχει αγάπη και πάθος για δουλειά, ακόμα και σε πολύ δύσκολους τομείς που αφορούν στην κληρονομιά υπεραιωνόβιων πολιτιστικών στοιχείων, και έργο παράγεται και ανάπτυξη εμπεδώνεται.
Αυτό το τονίζουμε σε αντιδιαστολή με τον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί για την αναγκαιότητα που υπάρχει για την ανωτατοποίηση των μουσικών σπουδών και όλα τα συναφή που υπερτονίζουν (υπερβολικά) την αξία των σπουδών μέσα από την θέσμιση οργανισμών. Αυτό αναφέρεται γιατί στην ρητορική που αναπτύχθηκε ειπώθηκαν και γράφτηκαν τόσες υπερβολές που φτάσαμε στο σημείο να εννοούμε ότι δεν υπάρχει τίποτε σοβαρό στον εκπαιδευτικό χώρο στην πατρίδα μας.
Ασφαλώς η ρήση «Το στασίδι κάνει τον ψάλτη» έχει την ουσία της και τη σημασία της, αλλά με την εξέλιξη των μέσων και την αλλαγή του τρόπου που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος η σπουδή προϋποθέτει την ένταξη της σε μια λογική πιο ολοκληρωμένη.
Σε όλη τη χώρα λειτουργούν πολλές ψαλτικές σχολές -οι περισσότερες υπό την σκέπη των τοπικών Μητροπόλεων- οι οποίες επιτελούν σπουδαίο έργο και δίνουν πρόσβαση στη γνώση και της σπουδή της εκκλησιαστικής μας μουσικής.
Θα ήταν σημαντικό να επισημάνουμε ότι στην Αργυρούπολη λειτουργεί εδώ και δέκα χρόνια μια «εναλλακτικού» τύπου σχολή, απολύτως ιδιωτική, απαρτιζόμενη από νέους ανθρώπους, η οποία πρωτοτυπεί στον τρόπο της διδακτικής της προσέγγισης και αυτή φέρει το όνομα «Σύναγμα».
Ο ιδρυτής και διευθυντής της, Νίκος Φραγκάκης, εισάγει με τους συνεργάτες του μια ολιστική προσέγγιση της εκμάθησης της μουσικής με προσέγγιση και κωδικοποίηση της θεωρητικής γνώσης πιο σύγχρονη, γεγονός που την καθιστά ζωντανή και κατανοητή.
Μια ακόμα αξία στην προσέγγιση του «Συνάγματος» είναι ότι με βιωματικό και παιδοκεντρικό τρόπο παιδιά μικρής ηλικίας μυούνται ευχάριστα στους κόλπους της παράδοσής μας!
Προσφέρεται έτσι η δυνατότητα μέσα από την πλήρη σπουδή της βυζαντινής αλλά και της παραδοσιακής μουσικής, ο νέος σπουδαστής να γίνεται πλήρης μουσικός.
Αισιόδοξο για όλους όσους έχουν την αγάπη και την έγνοια για την Πατρώα Μουσική, όπως την χαρακτήριζε ο Σίμων Καράς, να συναντούν τέτοιες προσπάθειες.
Είναι πραγματικά ελπιδοφόρο σε μια εποχή που ο μεταπρατισμός θριαμβεύει στις περισσότερες πτυχές της πνευματικής μας ζωής, να λειτουργούν ομάδες και σχολές που αντιστέκονται και μας δείχνουν ότι αν υπάρχει πραγματική αγάπη και πάθος για ένα σκοπό, είναι εφικτό να γίνουν πράγματα ξεχωριστά που καινοτομούν ορθοτομώντας.
