Η «πανεπιστήμονας» παρουσιάστρια και το…καμπαρέ!!!

Η κακή αντιγραφή της Βίκυς Φλέσσα σε κανάλι της Βορείου Ελλάδος

Ρίγος μας έπιασε για μια ακόμη φορά όταν τυχαία παρακολουθήσαμε σε κατάσταση ηρεμίας, ένα κακό αντίγραφο της πετυχημένης εκπομπής  «Στα Άκρα», να προβάλλεται ως παραπλήσια βερσιόν σε κρατικό κανάλι της Βορείου Ελλάδος. Το θέμα της εκπομπής, αν και επιπέδου τύπου «Σε προσκυνώ γλώσσα» που συντονίζει στην κρατική ΕΡΤ με απόλυτη επιτυχία η δημοσιογράφος και φιλόλογος  Βίκυ Φλέσσα, ήταν τραγικό ως αποτέλεσμα στο κανάλι που προβλήθηκε (στο σημείο αυτό αναφέρεται ο τηλεοπτικός σταθμός). Η εκπομπή είχε ως θέμα το Θείον σε σχέση με την ανθρωπότητα  ως Ιδέες  και πως αυτές οι δύο έννοιες συλλαμβάνονται και ερμηνεύονται στη φιλοσοφία. Τον μονόλογο του καλεσμένου -γιατί αυτό είδαμε- συντόνιζε μια παρουσιάστρια η οποία αν και στιλιστικά με έντονο μακιγιάζ ήταν υποφερτή στον θεατή, ωστόσο ως προς την ουσία της παρουσίασης, δεν αντανακλούσε τον βαθμό ετοιμότητας, επάρκειας και αντανακλαστικών που απαιτούνται σε θέματα της συγκεκριμένης θεματολογίας και ακόμη περισσότερο όταν αυτά έχουν θεολογικό υπόβαθρο. Χαρακτηριστικά διαπιστώσαμε για μια ακόμη φορά, ένα ρηχό στιλ ερωτήσεων του τύπου ενός συνεχόμενου «γιατί…», χωρίς να προϋπάρχει η απαιτούμενη ερμηνεία στην ερώτηση ώστε νοηματικά να γίνει κατανοητή ως ζητούμενο από τον τηλεθεατή. Σε άλλες δε περιπτώσεις οι ερωτήσεις ήταν τόσο βαθυστόχαστες που μόνον ένας ακαδημαϊκός ή λόγιος θα μπορούσε να διατυπώσει κατ αυτόν τον τρόπο. Μάταια λοιπόν η παρουσιάστρια επιχειρούσε με τα πολλά και απλά «γιατί», να εισάγει και να πείσει το κοινό για τον υψηλό συντελεστή γνώσεων επιπέδου «‘Ακρα», με συνέπεια ο τηλεθεατής να μην καταλαβαίνει τα φιλοσοφικά ζητήματα που θέτονταν και αναλύονταν κάθε φορά. Συνεπώς αντί το αποτέλεσμα να προκαλέσει ευδαιμονία και ευχαρίστηση στο κοινό, το υπέβαλε αδίκως σε μια βασανιστική διαδικασία άνευ ουσίας που προκαλεί έναν έντονο προβληματισμό για τον σκοπό που πραγματώνει εν τέλει η συγκεκριμένη εκπομπή στο κανάλι των Θεσσαλονικέων και για τον οποίο θέτουμε το παρακάτω ερώτημα σε δυο σκέλη. Ποιός λοιπόν είναι ο σκοπός της εκπομπής, να ικανοποιηθεί μόνον η παρουσιάστρια-αρχισυντάκτρια ταυτίζοντας τον εαυτό της με μέγιστους ακαδημαϊκούς χωρίς όμως να εξυπηρετεί εν έτη 2022 την αναγκαιότητα για την προαγωγή της γνώσης και αν πράγματι θέλει να υπηρετήσει την γνώση πως το πετυχαίνει χωρίς η ίδια να έχει τα ανάλογα εφόδια; Η επιτυχημένη κατ εμάς προσέγγιση τέτοιων θεμάτων επιβάλλει τουλάχιστον πανεπιστημιακή μόρφωση κάτι που γίνεται ευκόλως αντιληπτό όταν αυτή αποτελεί το προϋπάρχων στοιχείο ενός παρουσιαστή σε μια συζήτηση. Σε κάθε άλλη περίπτωση η κουβέντα εξελίσσεται σε έναν συμβιβασμό στον οποίο υποτάσσεται αναγκαστικά ο καλεσμένος δεχόμενος απλά την προβολή του με συνέπεια όμως την τραγικότητα ακόμη και για τον ίδιον. Επιπροσθέτως στο αντίγραφο των «Άκρων» παρατηρείται και κάτι άλλο. Οι συχνές αναφορές στο Νίτσε, γεγονός που προκαλεί ένα ακόμη «γιατί», που καλείται να αιτιολογήσει η εκπομπή η οποία  αποφεύγει αναφορές σε άλλους έλληνες φιλοσόφους όπως η Αισάρα και η Διοτίμα και οι  Πλάτων, Αριστοτέλης, Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστομένης, Αμεινίας, Γοργίας, Επίκουρος, Εχεκλής, Φερεκύδης, Ιππόδαμος, Τίμων ,Πρωταγόρας, Πυθαγόρας, Ηγησίας, Χρύσιππος λες και θέλει να τους υποβαθμίσει ή δεν τους γνωρίζει γιατί ίσως ποτέ δεν ασχολήθηκαν με αυτούς. Συμπερασματικά, διαπιστώνει κανείς ότι το αποτέλεσμα της προβολής είναι πέραν του δέοντος τραγικό και αν κρινόνταν βαθμολογικά από επιστήμονες, είναι ζήτημα αν θα συγκέντρωνε με άριστα το 10 μόνον πέντε μονάδες. Δεν αποκλείεται μάλιστα να είχε και αρνητική βαθμολογία -5, λόγω της αντιγραφής των ερωτήσεων που θέτει κάθε φορά ως συντονίστρια, εφόσον όπως αντιλαμβάνεται και ο μέσος τηλεθεατής, πέραν από το να τις διαβάσει, αδυνατεί μετέπειτα να συμετάσχει στη συζήτηση και να ωθήσει τον καλεσμένο φιλοσοφικά «στα Άκρα», εν αντιθέσει με την κυρία Φλέσσα που συνομιλεί ακόμη και με τον κύριο Μπαμπινιώτη εκτός κειμένου. Τέλος οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και κάτι θετικό και στοχευμένο ως χαρακτηριστικό της εκπομπής, που είναι το σήμα της έναρξης και του τέλους. Ο ήχος και τα χρώματα παραπέμπουν σε αρχαίο φιλοσοφικό καμπαρέ και αυτό πέτυχε!

 

Δημήτρης Κοντοδήμος

Θεολόγος Μέσης Εκπαίδευσης

Ευχαριστώ για την φιλοξενία του άρθρου

 

 

 

 

 

Exit mobile version