Μπορεί εντέχνως το περιβάλλον Ζέρβα να αφήνει να εννοηθεί πως η Νέα Δημοκρατία θα στηρίξει επίσημα ή και σιωπηλά την υποψηφιότητα του στις επόμενες δημοτικές εκλογές ωστόσο τίποτα δεν είναι απολύτως σαφές τόσο για αυτόν, όσο και για την ίδια τη Νέα Δημοκρατία. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται και εξελίσσεται σε προβληματισμό των ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς πολιτικής πτέρυγας στη Θεσσαλονίκη είναι, το κατά πόσο όλες αυτές οι φήμες αποτελούν μύθο ή πραγματικότητα και ποια στάση θα τηρήσουν τα κομματικά μέλη στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Όλοι γνωρίζουν πως ο Δήμος Θεσσαλονίκης διοικείται από έναν δήμαρχο που εκλέχθηκε από καραμπόλα και όχι επειδή επιλέχθηκε από την πλειοψηφία των Θεσσαλονικέων. Αυτό ως ενυπάρχων στοιχείο είναι το πρώτο που επιτείνει την ανησυχία του κεντροδεξιού χώρου, για το πως εν τέλει οι ψηφοφόροι θα εκφραστούν σε περίπτωση που η επιλογή Μητσοτάκη συγκλίνει προς τον Κωνσταντίνο Ζέρβα. Η ανησυχία αυτή σχετίζεται κυρίως με μια εσωτερική σύγκρουση στην οποία και οδηγείται ο απλός δεξιός ψηφοφόρος, εφόσον ο σημερινός δήμαρχος δεν είχε ουδεμία πολική συνάφεια με την πορεία της Νέας Δημοκρατίας.
Ως δεύτερο στοιχείο, καθορίζονται οι επιλογές Ζέρβα εφόσον ό ίδιος, για το κοινό της Θεσσαλονίκης, εκφράζεται κυρίως μέσα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ κάτι που είναι ευδιάκριτο από τους ειδικούς συμβούλους που βρίσκονται στο πλευρό του, όσο και από το επικοινωνιακό του επιτελείο, όπου όλοι τους προέρχονται από το χώρο της κεντροαριστεράς, άρα εναρμονίζονται και εκφράζονται έχοντας ως προκείμενη συγκεκριμένες αρχές. Η περίπτωση αυτή στην πορεία των επόμενων μηνών θα φέρει σε δυσμενή θέση το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης καθώς οι επιλογές του θα αντικατοπτρίζονται στη βάση των ψηφοφόρων, τους οποίους με δυσκολία ξαφνικά θα πρέπει να πείσει ότι ταυτίσθηκε με τη Νέα Δημοκρατία και τις ιδέες της, ακόμη και αν αποδείκνυε πως τόσο ό ίδιος όσο και η μητέρα του ψήφισαν στις πρόσφατες εσωτερικές κομματικές διαδικασίες.
Ένας τρίτος λόγος που επίσης προβληματίζει γενικότερα το κοινό της Θεσσαλονίκης, αφορά στον ανθρώπινο χαρακτήρα και στο φαίνεσθαι προς τον πολίτη. Ενώ αρχικά ο Κωνσταντίνος Ζέρβας δίνει την εικόνα προσιτού ανθρώπου εν συνεχεία διαπιστώνει κανείς το στίγμα ενός φοβισμένου ανθρώπου που γρήγορα «διαγιγνώσκεται» με διπολική συμπεριφορά, η οποία και το παρασύρει σε πολιτικά τραγικά λάθη. Το οξύμωρο στην περίπτωση αυτή είναι πως τη στιγμή που ο ίδιος επιζητά αγωνιωδώς τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, την ίδια στιγμή κυνηγάει ικανά στελέχη της παράταξης αυτής, με στόχο να τους απομακρύνει και να τους αποδομήσει στην προσπάθεια του να επικρατήσει, όπως για παράδειγμα η περίπτωση του Δρόσου Τσαβλή που ουσιωδώς εκδιώχθηκε από το φόβο της ανόδου του και της εμφανούς συμπάθειας των πολιτών που εισέπραττε ως Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου, λόγω του συγκροτημένου χαρακτήρα του.
Ανάλογες συμπεριφορές, όσο και αν επιχειρεί να τις αιτιολογήσει ο Κωνσταντίνος Ζέρβας, ενοχλούν ιδιαίτερα τους δεξιούς ψηφοφόρους κάτι που θα λάβουν και οι ίδιοι σοβαρά υπ όψιν ανεξάρτητα με οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί, ακόμη και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ήδη στις προηγούμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο Θεσσαλονικιός ψηφοφόρος απέδειξε για μια ακόμη φορά πως ξέρει να αντιδρά. Συνεπώς όταν αντιλαμβάνεται ότι παραμερίζεται στην άκρη και μένει χωρίς φωνή και οι αποφάσεις για το μέλλον της πόλης που ζει, καθορίζονται από μια αστική ελίτ ή από έναν κολλητό ή κολλητή και όχι μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, τότε ακολουθεί την τακτική του «μαυρίσματος» κάτι που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ήθελε να αποφύγει αυτήν τη φορά στη Θεσσαλονίκη.
Μια άλλη παράμετρος που πρέπει να αξιολογηθεί είναι τα νέα πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας που εμφανίζουν ήδη κοινωνική δράση στην πόλη και δεν αποκλείεται μέσα από αυτά να επιλεγεί μια δεξιά υποψηφιότητα. Ανάμεσα σε αυτά εκτός απο του Δρόσου Τσαβλή, είναι γνωστό του καρδιολόγου Διαμαντή Γκολιδάκη. Παράλληλα σε πολιτικές παρέες ακούγεται έντονα το όνομα του πρύτανη του ΑΠΘ Νίκου Παπαϊωάννου ο οποίος ενώ επιλέγει προς το παρόν να εκτελεί τα καθήκοντα ως πρύτανης ωστόσο δεν αποκλείει οποιαδήποτε άλλη πρόταση. Ως μια λύση όμως που θα έφερνε μια σίγουρη επιτυχία για τη Νέα Δημοκρατία στο Δήμο Θεσσαλονίκης, είναι η Βούλα Πατουλίδου ως η πρώτη γυναίκα δήμαρχος της πόλης.
Προς το παρόν όμως η κατάσταση εξυπηρετεί απόλυτα και τις δυο πλευρές. Ο μεν Κωνσταντίνος Ζέρβας προκειμένου να αποκομίσει την εύνοια της κεντρικής πολιτικής σκηνής αναγκαστικά ακολουθεί τη γραμμή της κυβέρνησης και δεν αντιδρά σε τίποτα ενώ η κεντρική διοίκηση με τον τρόπο αυτό εξυπηρετεί απόλυτα όλες τις κατευθύνσεις της. Και στις δυο περιπτώσεις όμως περιορίζεται το πεδίο επιλογής και δεν λαμβάνεται υπ όψιν ο απλός Θεσσαλονικιός που εν τέλει αυτός θα επιλέξει με τον σταυρό του.
Για τους προφανείς λόγους, σύμφωνα δε και με ασφαλείς πληροφορίες ο Κυριάκος Μητσοτάκης τηρεί μια ουδέτερη στάση. Μπορεί στα ζητήματα που αφορούν στη Θεσσαλονίκη να συνεργάζεται ομαλά με το Δήμαρχο της πόλης, κάτι που θεσμικά θεωρείται λογικό, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα λάβει σοβαρά υπ όψιν του τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων. Ακόμη θεωρείται βέβαιο πως αυτήν τη φορά δεν θα ακούσει την άποψη του ενός, αλλά την πλειοψηφία της κοινής γνώμης και αναλόγως θα πράξει.
Γιάννης Αρχοντάκης