Πολίτες του Βόλου σας ευχαριστώ γι’ αυτή τη μεγάλη συγκέντρωση, γι’ αυτή τη θερμή υποδοχή. Η σημερινή σας παρουσία εδώ στο λιμάνι του Βόλου είναι ένα μήνυμα, ένα μήνυμα αποφασιστικό, το πιο αδιάψευστο μήνυμα. Την άλλη Κυριακή θα πανηγυρίζει ο λαός και όχι τα καρτέλ. Θα πανηγυρίζει ο λαός και θα είναι νίκη της δημοκρατίας και όχι των ισχυρών.
Και θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τη σημερινή σας παρουσία, διότι ο Βόλος, η Μαγνησία μας δίνει άλλη μια μεγάλη, άλλη μια εντυπωσιακή συγκέντρωση, που δείχνει τον δρόμο προς τη νίκη την άλλη Κυριακή. Γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη νίκη. Είναι ζήτημα ζωής. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας. Είναι ζήτημα που αφορά το μέλλον των παιδιών μας.
Φίλες και φίλοι, πολίτες του Βόλου, το σύνθημά μας είναι δικαιοσύνη παντού. Αλλά αυτό είναι το όραμα και το σχέδιό μας ταυτόχρονα. Και εδώ στον Βόλο καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να σημαίνει αγώνας για δικαιοσύνη. Ο Βόλος είναι ταυτισμένος και η Μαγνησία για τους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη. Εδώ ιδρύθηκε το 1908 το πρώτο Εργατικό Κέντρο στη χώρα. Εδώ έγινε το 1909 η ιστορική απεργία των καπνεργατών που, παρά τη βίαιη και αιματηρή επέμβαση της χωροφυλακής, υπήρξε νικηφόρα.
Εδώ οι εργάτες πέτυχαν με τους αγώνες τους καλύτερα μεροκάματα και λιγότερες ώρες δουλειάς. Στη Μαγνησία επίσης γράφτηκαν σελίδες ηρωισμού και θυσίας από την Εθνική Αντίσταση. Και πάλι σήμερα εδώ η Μαγνησία θα πρωτοστατήσει στον αγώνα για να ξανάρθει η δικαιοσύνη στον τόπο μας.
Και η σημερινή σας παρουσία το αποδεικνύει. Στις 21 του Μάη η Μαγνησία θα βγάλει για άλλη μια φορά, ξανά πρώτο στις κάλπες τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και θα ανοίξει τον δρόμο για τη μεγάλη νίκη. Θα ανοίξει τον δρόμο για την αλλαγή.
Θέλω όμως να σας πω ότι αυτό που τούτες τις μέρες λέμε διαρκώς, ότι αυτή η ψήφος της 21ης του Μάη είναι ψήφος για τη ζωή μας. Και αυτό το σύνθημα, το σύνθημα για την αλλαγή, δεν είναι ένα σύνθημα το οποίο το λέμε για να μηρυκάσουμε τα συνθήματα του χθες. Δεν είναι σύνθημα που αφορά το χθες και το παρελθόν. Αλλά είναι ένα σύνθημα το οποίο αφορά αυτό που έχουν στην ψυχή τους και στην καρδιά τους οι πολίτες αυτού του τόπου.
Διότι τι άλλο θέλουν σήμερα οι πολίτες, ανεξάρτητα από το εάν ψήφισαν το ΣΥΡΙΖΑ, ή τη ΝΔ, ακόμα, στο παρελθόν; Ανεξάρτητα από το εάν είναι Αριστεροί, Κεντρώοι, ή και Δεξιοί. Αυτό που ζητάνε είναι μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους. Αλλαγή θέλει σήμερα ο νέος που δουλεύει απλήρωτα δωδεκάωρα. Ο καταστηματάρχης που τον κυνηγάνε οι εισπρακτικές εταιρείες. Ο συνταξιούχος που πασχίζει να δώσει ένα χαρτζιλίκι στα εγγόνια του. Η εργαζόμενη μητέρα, που με δυο επισκέψεις στο σούπερ μάρκετ για να πάρει τα απαραίτητα για το παιδί της, βλέπει να φεύγει ο μισθός του μήνα.
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές που κρατάνε με αυτοθυσία όρθια τα νοσοκομεία μας.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες που τούτες τις ώρες διαβάζουν για να δώσουν τις εξετάσεις τις πανελλαδικές, αλλά τρέμουν μην πέσουν στη μέγγενη της ελάχιστης βάσης εισαγωγής.
Οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι που αγωνιούν εάν θα μπορέσουν να συνεχίσουν να παράγουν στη γη τους, ή θα φύγουν από την ύπαιθρο.
Αυτό είναι το συναίσθημα λοιπόν που έχουν όλοι. Και κυρίως, μην το ξεχάσουμε και αυτό, 700.000 νοικοκυριά που αγωνιούν ότι μπορεί να χάσουν τα σπίτια τους στους πλειστηριασμούς την επόμενη μέρα.
Τι ζητάει λοιπόν αυτός ο κόσμος; Αυτός ο κόσμος ζητάει να αλλάξει η ζωή του. Αυτός ο κόσμος ζητάει να σταματήσει να είναι καθεστώς σε αυτό τον τόπο η αδικία. Αυτός ο κόσμος ζητάει να έχει μια ευκαιρία να ανασάνει, να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Δεν μηρυκάζουμε λοιπόν τα συνθήματα του παρελθόντος. Αλλά θέλουμε να κάνουμε πράξη το συναίσθημα, την επιθυμία, την προσδοκία του σήμερα για χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες, για τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Και είμαι βέβαιος ότι αυτά τα συναισθήματα και οι προσδοκίες που σας περιέγραψα, όσο περνάνε οι μέρες, μεταφράζονται σε απόφαση πολιτική. Σε απόφαση ψήφου. Έως εδώ λέει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Ως εδώ με την αλαζονεία, ως εδώ με την αδιαφορία, ως εδώ με την αισχροκέρδεια, ως εδώ με την οικογενειοκρατία, ως εδώ με το παρακράτος, ως εδώ με την αδικία.
Εσείς γερά με την ψήφο σας θα φύγει η χειρότερη δεξιά από τη μεταπολίτευση και μετά. Είναι στο χέρι σας. Είναι στο χέρι του ελληνικού λαού την άλλη Κυριακή να τελειώσουμε οριστικά όχι μόνο, όχι απλά με τη Δεξιά, αλλά με ένα καθεστώς. Γιατί αυτό που μας κυβερνά τέσσερα χρόνια είναι ένα καθεστώς που έχει πολύ έντονο το στοιχείο της οικογενειοκρατίας. Και αυτό το καθεστώς, πιστεύω, δεν το ανέχονται ακόμα και οι ψηφοφόροι οι παραδοσιακοί της ΝΔ. Οι έντιμοι συντηρητικοί ψηφοφόροι.
Λέμε λοιπόν ότι ήρθε η ώρα να φέρουμε αυτή την αλλαγή. Άκουσα λίγο πριν έρθω να σας μιλήσω στο δελτίο των ειδήσεων τον κ. Μητσοτάκη να μιλάει σήμερα σε κάποιους λιγοστούς φίλους του στο κέντρο της Κυψέλης, στην Αθήνα. Και τον άκουσα να λέει “έχουμε μεγάλο ρεύμα”. Και αναρωτιέμαι αυτό το μεγάλο ρεύμα πώς γίνεται και το βλέπουν μονάχα οι αυλοκόλακες του κ. Μητσοτάκη και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης και δεν το βλέπουν οι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή; Πού είναι αυτό το μεγάλο ρεύμα; Μην το είδε κανένας από εσάς στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στα χωριά που πηγαίνετε εδώ στην Περιφέρεια. Μην το είδε κανείς εκεί που οι νέες και οι νέοι βρίσκονται στους χώρους της διασκέδασης; Πού το είδε αυτό το μεγάλο ρεύμα; Το μόνο ρεύμα μεγάλο, πολύ μεγάλο είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ που έρχονται σε κάθε σπίτι, σε κάθε νοικοκυριό και έχουν την σφραγίδα του κ. Μητσοτάκη.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, φίλες και φίλοι, τι θα μας λένε σε μια εβδομάδα αυτοί οι αυλοκόλακες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Όσοι σήμερα με τη βία προσπαθούν να μας πείσουν γι’ αυτό το ρεύμα Μητσοτάκη. Θα αρχίσουν πάλι τις γνωστές αναλύσεις για το πώς έγινε αυτό. Για το πώς από το ρεύμα Μητσοτάκη πήγαμε στα υπόγεια ρεύματα που δεν τα είχαμε συνειδητοποιήσει και όλως παραδόξως αυτά τα υπόγεια ρεύματα όλα κατατείνουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα φοβερό πράγμα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Σας καλώ όμως εγώ με την ψήφο σας την αποφασιστική την ερχόμενη Κυριακή να τους στερήσετε αυτές τις δικαιολογίες. Να μην μπορούν να μιλήσουν για υπόγεια ρεύματα, αλλά να καταμαρτυρήσουν ένα μεγάλο ποτάμι, ένα μεγάλο ποτάμι, δυνατό ποτάμι αλλαγής, ποτάμι νίκης που θα έρθει να σφραγίσει τη νίκη της δημοκρατίας, τη νίκη του λαού την ερχόμενη Κυριακή.
Είναι γνωστά τα κόλπα τους για να δημιουργήσουν κλίμα. Είναι γνωστά τα κόλπα τους. Κοιτάξτε, διότι ακόμα και σε αυτές τις φοβερές μετρήσεις που βρίσκουν ρεύμα φοβερό, πάντοτε υπάρχει ένα κόλπο. Το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι πολύ μεγαλύτερο από το ποσοστό της διαφοράς. Κρατάνε πισινή. Ξέρουν τι κάνουν. Εμείς λοιπόν τους λέμε ότι στην κάλπη ο ελληνικός λαός θα βγάλει όχι δημοσκοπικά, αλλά πραγματικά την επιθυμία του, το όραμά του, το όραμά του για να γυρίσει σελίδα αυτός ο τόπος και κυρίως για να αλλάξει η ζωή και η καθημερινότητά μας.
Ο κ. Μητσοτάκης είπε και κάτι ακόμα σήμερα. Είπε, “υλοποιήσαμε στο ακέραιο το πρόγραμμά μας”. Και αναρωτιέμαι ποιο είναι αυτό το πρόγραμμα που υλοποιήσανε στο ακέραιο; Αυτές οι υποσχέσεις που δώσανε προεκλογικά; Ή αυτά που υλοποιήσανε μετεκλογικά; Θυμάστε τι λέγανε προεκλογικά; Λέγανε ότι θα στηρίξουν τη μεσαία τάξη, αλλά η μεσαία τάξη κατάντησε να ζει με κουπόνια. Με κουπόνια στο σούπερ μάρκετ. Με κουπόνια να πληρώσεις το ρεύμα. Με κουπόνια να πάει στο πρατήριο της βενζίνης.
Ποιο είναι λοιπόν αυτό το πρόγραμμα το οποίο υλοποίησε στο ακέραιο; Το επιτελικό κράτος της ληστείας δημόσιου χρήματος; Ρουσφετιού και κομματισμού; Η κακοποίηση του κράτους δικαίου μέσα από τις υποκλοπές και τη συγκάλυψη; Τι αφήνει πίσω του ο κ. Μητσοτάκης τέσσερα χρόνια τώρα; 50 δισεκατομμύρια μεγαλύτερο δημόσιο χρέος. 40 δισεκατομμύρια μεγαλύτερο ιδιωτικό χρέος και τη μισή Ελλάδα, 4.250.000 Έλληνες να χρωστάνε. Να έχουν μη εξυπηρετούμενες οφειλές στις τράπεζες, στην Εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία.
Αφήνει, επίσης, όπως είπα και πριν, 700.000 νοικοκυριά στην αγωνία ότι θα χάσουν το σπίτι τους στον πλειστηριασμό την επόμενη μέρα. Αφήνει πίσω του 37.000 συμπολίτες μας που χάθηκαν την περίοδο της πανδημίας. Είχαμε τον χειρότερο δείκτη, τον χειρότερο αριθμό συγκριτικά με τον πληθυσμό μας σε όλο τον δυτικό κόσμο.
Αφήνει πίσω του ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας υπό διάλυση. Μια παιδεία με φράχτες, με χιλιάδες νέα παιδιά έξω από τα πανεπιστήμια. Με τα περιφερειακά πανεπιστήμια να έχουν δεκάδες σχολές που κλείνουν. Αφήνει πίσω του μια χώρα που είναι η μόνη στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, που από το ’19 μέχρι το ’21, την τριετία αυτή, είχε μείωση του μέσου ονομαστικού μισθού και μείωση του μέσου πραγματικού μισθού το 2022.
Αφήνει επίσης πίσω του εργασιακό μεσαίωνα, ιδίως για τους νέους ανθρώπους. Απλήρωτες υπερωρίες και κατάργηση του οκτάωρου και διάλυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για να μην έχουν οι εργαζόμενοι στήριγμα ώστε να εφαρμόζεται η νομοθεσία.
Αφήνει επίσης πίσω του 7 δισεκατομμύρια ολόκληρα κλεμμένα από την τσέπη των συνταξιούχων με την κατάργηση της 13ης σύνταξης που είχε υποσχεθεί ότι θα διατηρήσει και αθέτησε την υπόσχεσή του, καθώς και με τα αναδρομικά που, παρά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν τα έδωσε ποτέ.
Αφήνει πίσω του διάλυση και ξεπούλημα κάθε δομής προστασίας, με αποτέλεσμα τη γενικευμένη ανασφάλεια στους πολίτες. Τη γενικευμένη ανασφάλεια, αλλά και τραγωδίες που συνοψίστηκαν σε μια λέξη: Τέμπη. Αυτό το τραγικό δράμα που είδαμε πριν από ενάμιση μήνα εδώ κοντά στον τόπο σας να λαμβάνει χώρα. Γιατί; Γιατί φρόντισαν να έχουν ένα κομματικό ρουσφέτι και να διορίσουν έναν ανειδίκευτο σταθμάρχη σε μια κρίσιμη θέση με μοναδικό κριτήριο ότι ήταν ρουσφέτι της ΝΔ. Γιατί; Γιατί δεν αποκατέστησαν το σταθμό τηλεδιοίκησης στη Λάρισα; Γιατί; Διότι άφησαν να ρημάζει το σιδηροδρομικό δίκτυο.
Σήμερα, λίγο πριν έρθω στο Βόλο, μετά τη συγκέντρωση στα Τρίκαλα, είχα μια ιδιαίτερη συνάντηση με τρεις τραγικούς ανθρώπους. Τους γονείς των τριών κοριτσιών που χάθηκαν στα Τέμπη και με συνάντησαν για να μου ζητήσουν ένα πράγμα: Να μη ξεχάσουμε αυτή την τραγωδία και να βρούνε δικαίωση για τα παιδιά τους που χάθηκαν. Για τις 57 ζωές που χάθηκαν άδικα.
Και διερωτήθηκαν γιατί άραγε ένα μήνα τώρα η λέξη “Τέμπη” είναι απαγορευμένη λέξη σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Γιατί άραγε κανένα μέσο ενημέρωσης δεν προβάλει τις διαμαρτυρίες και τις κινητοποιήσεις τους; Γιατί άραγε κανείς δεν ξέρει ότι αύριο στις 12 το μεσημέρι θα βρίσκονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι στις Σέρρες κάτω από τα γραφεία του υπουργού των Τεμπών, του κ. Καραμανλή, για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στην απόφασή τους να είναι ξανά υποψήφιος για να ξεπλυθεί με την ψήφο των πολιτών γι’ αυτό το έγκλημα και για τις βαρύτατες ευθύνες που έχει.
Και η απάντησή μας είναι ναι, όχι μόνο δεν θα ξεχάσουμε, αλλά θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Γιατί “Δικαιοσύνη παντού” σημαίνει πρώτα απ’ όλα και δικαιοσύνη στη Δικαιοσύνη.
Τι άλλο όμως άφησε πίσω του ο κ. Μητσοτάκης αυτά τα τέσσερα χρόνια; Ακρίβεια, αισχροκέρδεια δισεκατομμυρίων, ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού και τα πρώτα βήματα για την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Και άφησε βεβαίως και κάποια κέρδη μεγάλα. Αλλά όχι για τους πολλούς. 15 εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αθηνών με πάνω από ένα δισεκατομμύριο κέρδη κάθε μία, ρεκόρ κερδοφορίας της τελευταίας εικοσαετίας. Εκεί πράγματι στο ακέραιο υλοποίησε το πρόγραμμά του, γιατί αυτό ήταν το πραγματικό του πρόγραμμα. Να κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους, να κάνει τους ισχυρούς ισχυρότερους, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία, οι μεσαίοι και οι αδύναμοι να βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία.
Μας ζητάνε να κοστολογήσουμε εμείς το πρόγραμμά μας, διότι αυτοί τα έχουν όλα κοστολογημένα. Τα είχαν κοστολογημένα και το 2009 που αφήσανε έλλειμμα 15% και οδηγήθηκε η χώρα στη χρεοκοπία. Τα είχαν κοστολογημένα και το 2015 που αφήσανε άδεια τα Ταμεία και μας οδήγησαν βαθιά μέσα στη χρεοκοπία. Και βεβαίως τα έχουν πολύ κοστολογημένα και νοικοκυρεμένα και στα του οίκου τους. Μόνο 400 εκατομμύρια χρωστάει η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη στις τράπεζες δανεικά και αγύριστα.
Όχι λοιπόν μαθήματα στον ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια. Όχι λοιπόν μαθήματα στον ΣΥΡΙΖΑ που άφησε 40 δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία. Όχι μαθήματα στον ΣΥΡΙΖΑ που νοικοκύρεψε τα δημόσια οικονομικά και που δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες.
Τώρα θα αισθάνομαι σαν τον τραγουδιστή που λέτε ένα τραγούδι από κάτω και εγώ θα λέω. Καλό είναι αυτό όμως. Να ανταλλάσσουμε σκέψεις, να ανταλλάσσουμε. Θέλετε να σας πω λοιπόν για τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Ε, ναι λοιπόν αυτοί είναι οι εθνικόφρονες που μας κυβερνάνε. Οι πατριώτες. Αυτοί είναι οι πατριώτες. Τόσο πατριώτες που όταν εμείς κάναμε τον πατριωτικό μας καθήκον, γιατί αυτό κάναμε, για να μην έχουμε στα βόρεια σύνορά μας μια Λιβύη, που θα είναι τρίτες χώρες αυτές που θα την καθοδηγούν και να έχουμε τα ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη να επιτηρούν τον εναέριο της χώρο. Όταν εμείς κάναμε αυτό το καθήκον, μας είπανε ότι είναι προδοσία. Και τι άλλο μας είπανε; Ότι ανταλλάξαμε τις συντάξεις, γιατί είχαν δεμένο ότι θα κοπούν οι συντάξεις, με τις Πρέσπες. Και όταν έγιναν αυτοί κυβέρνηση, όχι απλά τήρησαν τη συμφωνία, την τίμησαν και με το παραπάνω. Προχθές έστειλε ένα γράμμα ο Ζάεφ στον Μητσοτάκη για να τον ευχαριστήσει για το πόσο πολύ φίλος του είναι και πόσο τήρησε τη συμφωνία. Δεν τα βγάζουν αυτά στη δημοσιότητα. Αυτή είναι η υποκρισία των πατριδοκάπηλων. Η υποκρισία των πατριδοκάπηλων.
Εμείς την πατρίδα την υπερασπιζόμαστε όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. Και την υπερασπιστήκαμε όταν χρειάστηκε και βρεθήκαμε μπροστά. Δεν είπαμε εμείς ότι φυσάει αέρας και παίρνει τα κύματα του Oruc Reis που διεξάγει έρευνες και παραβιάζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Και δεν είπαμε βεβαίως ποτέ εμείς, δεν απεμπολήσαμε ποτέ εμείς εθνικά μας δίκαια. Διότι εθνικό δίκαιο είναι, για να θυμηθώ τα λόγια του αείμνηστου Μανώλη Γλέζου, που έλεγε ότι και ένα ευρώ να είναι οι πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο, η Ελλάδα οφείλει να το διεκδικήσει.
Θέλω όμως να πω και δυο λόγια για τη μεγάλη ζημιά, το μεγάλο τραύμα, τη μεγάλη κηλίδα όχι μόνο στα θέματα της κοινωνίας, αλλά και στα θέματα της δημοκρατίας. Διότι ο κ. Μητσοτάκης υπήρξε κακοποιητής της Δημοκρατίας και των άρθρων του Συντάγματος. Με αυτό το σύστημα των παράνομων παρακολουθήσεων που διεξάγονταν μέσα στο γραφείο του και πλέον έρχεται το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να υιοθετεί το ψήφισμα της αρμόδιας Επιτροπής, η οποία αναδεικνύει τον ίδιο τον Μητσοτάκη, τον ίδιο τον πρωθυπουργό ως ενορχηστρωτή αυτών των παράνομων παρακολουθήσεων. Τον ίδιο. Και έρχεται προχθές στο debate -φοβάμαι δεν θα ξανάρθει σε debate μετά από αυτό, 8 χρόνια του ζητάγαμε να έρθει, του ζητάω διαρκώς να πάμε οι δυο μας σε debate. Νόμιζε ότι επειδή θα είναι άλλοι πέντε, θα κρυφτεί πίσω από αυτούς, αλλά στην πρώτη ζόρικη ερώτηση του ξέφυγε και εκεί που 9 μήνες μας έλεγε ότι δεν είναι σκάνδαλο, μας είπε είναι σκάνδαλο. Και μας είπε όμως και κάτι ακόμα πιο σοβαρό. Μας είπε ότι δεν υπήρξε κανένας εθνικός λόγος γι’ αυτές τις παρακολουθήσεις. Και αναρωτιέμαι: εάν δεν υπήρξε εθνικός λόγος τότε πώς ακριβώς μας έλεγε ότι υπάρχει εθνικό απόρρητο και δεν άφησε την αλήθεια να βγει στο φως στην Επιτροπή της Βουλής και συγκάλυψε την αλήθεια;
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε μια μέρα. Εδώ όμως στέκεται. Μια χαρά στέκεται και αυτός, στέκεται και η εισαγγελέας της ΕΥΠ, η οποία υπέγραφε παράνομα τις παρακολουθήσεις. Στέκεται. Γιατί άραγε; Πού τον κρατάει τον κ. Μητσοτάκη; Αλλά και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο οποίος, αντί να διαλευκάνει αυτό το έγκλημα, φρόντισε να βάζει φραγμούς σε έναν έντιμο δικαστή, τον επικεφαλής Ανεξάρτητης Αρχής, της ΑΑΔΕ, ο οποίος βρήκε τα πειστήρια του εγκλήματος παρά τις προσπάθειες του Εισαγγελέα να τον αποτρέψει. Και βρήκε τα πειστήρια του εγκλήματος στους παρόχους των τηλεπικοινωνιών.
Αναρωτιέμαι λοιπόν τι ακριβώς επιθυμεί ο κ. Μητσοτάκης μετά από αυτή την ομολογία τη δική του, πηγαίνοντας και ζητώντας την ψήφο του ελληνικού λαού; Επιθυμεί η ψήφος αυτή να είναι ψήφος εξαγνισμού. Τι ακριβώς λέει στους ψηφοφόρους της ΝΔ; Τους λέει, “ψηφίστε με για να με καθαρίσετε”.
Θέλω λοιπόν εγώ να απευθυνθώ σήμερα σε αυτούς τους ψηφοφόρους, τους συντηρητικούς, γιατί γνωρίζω ότι έχουμε μεγάλες ιδεολογικές διαφορές, αλλά η πλειοψηφία τους είναι έντιμοι άνθρωποι και ντρέπονται για τη σημερινή ηγεσία του κόμματός τους. Ντρέπονται για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Και αναρωτιέμαι: θα εξαγνίσετε, θα συγκαλύψετε, θα γίνεται συνένοχοι με την ψήφο σας στον βιασμό της Δημοκρατίας; Τους λέει ο κ. Μητσοτάκης: “ψηφίστε με”. Ψήφος στη ΝΔ είναι ψήφος στη συγκάλυψη. Είναι ψήφος στην ασυδοσία. Είναι ψήφος για ακόμα τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη αλαζονεία, μεγαλύτερη αδικία, μεγαλύτερη αυθαιρεσία. Είναι ψήφος στην οικογενειοκρατία.
Γι’ αυτό λοιπόν εμείς απαντάμε και τους λέμε: ανεξάρτητα εάν έχετε διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ -και είναι γνωστό ότι μπορεί να έχετε διαφορές-, σε αυτή την κάλπη οφείλετε να ψηφίσετε με κριτήριο την ηθική και την εντιμότητα και με κριτήριο το ποιος θα μας κυβερνήσει για άλλα τέσσερα χρόνια. Φανταστείτε εάν πάρει ψήφο συγκάλυψης, ψήφο ανοχής, ψήφο ξεπλύματος ο αλαζόνας κ. Μητσοτάκης, πόσους ακόμα θα παρακολουθήσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια; Πόσο πιο βαθιά θα οδηγήσει στον αυταρχισμό τη Δημοκρατία μας. Πόσο ακόμα θα διευρύνει τις ανισότητες, πόσο ακόμα θα θησαυρίζουν οι ισχυροί και η μεσαία τάξη θα γίνεται φτωχότερη.
Τους λέμε λοιπόν αν επιθυμείτε να τιμωρήσετε τον κ. Μητσοτάκη, η ψήφος εκείνη που θα τιμωρήσει είναι αυτή που θα τον κάνει να ηττηθεί. Και η ψήφος που θα τον κάνει να ηττηθεί, είναι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να κερδίσει και να φέρει την αλλαγή.
Αναλύσαμε πριν από μέρες το πρόγραμμά μας, το Συμβόλαιο για την Αλλαγή. Το πρόγραμμά μας έχει 11 άρθρα και έναν όρο απαράβατο, τη δικαιοσύνη που διαπερνά και τα 11 άρθρα. Αλλά θέλω να σας το κάνω σαφές για να μπορείτε να το μεταφέρετε παντού και ο κάθε συμπολίτης σας εδώ στον Βόλο, στη Μαγνησία, να γνωρίζει τι συμβαίνει, τι ακριβώς σημαίνει η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρόγραμμά μας λοιπόν και, άρα, η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει τέσσερα πράγματα: Αύξηση μισθών, μείωση τιμών, ρύθμιση χρεών και ένα δίκαιο και αποτελεσματικό ισχυρό κοινωνικό κράτος δίπλα στον πολίτη.
Μας είπανε ότι κοστίζει ακριβά. Είπαν στην αρχή 23, μετά 45, μετά 70, μετά 85, φαντάζομαι μέχρι την άλλη Κυριακή μπορεί να φτάσει τα 180 δισ. Όμως, προσέξτε, θέλω σήμερα ενώπιόν σας να το ομολογήσω. Η δικαιοσύνη όντως κοστίζει. Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, όπως έλεγε ένας παλαιότερος αείμνηστος πολιτικός. Θα κοστίσει η δικαιοσύνη, αλλά σε ποιους; Θα κοστίσει στα funds που δεν θα υλοποιήσουν το σχέδιό τους να εκπλειστηριάσουν 700.000 κατοικίες έχοντας πάρει τα δάνεια στο 25% και θέλοντας να βγάλουν το 100% της αξίας.
Θα έχει μεγάλο κόστος το πρόγραμμά μας στο καρτέλ της ενέργειας, στους μετόχους των τραπεζών που δεν θα μοιράσουν υπερκέρδη. Θα έχει μεγάλο κόστος το πρόγραμμά μας σε αυτούς που έχουν ήδη ρημάξει περίπου 10 δισεκατομμύρια σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, διότι το πάρτι θα τελειώσει από την επόμενη των εκλογών.
Αλλά εκείνο που φοβάται σαν τον διάολο το λιβάνι να ρωτήσει ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι ποιο είναι το κόστος του δικού μας προγράμματος, αλλά ποιο είναι το κόστος της αδικίας που έκανε καθεστώς τέσσερα χρόνια τώρα. Και αναρωτιέμαι: πόσο κοστίζουν άλλα τέσσερα χρόνια κατάρρευσης των δημόσιων νοσοκομείων;
Πόσο κοστίζει σε χιλιάδες παιδιά να μένουν έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση με τον φραγμό που τους έχουν βάλει; Πόσο κόστισε η απαξίωση του κοινωνικού κράτους, η απαξίωση του ΟΣΕ που οδήγησε στην τραγωδία των Τεμπών; Πόσο κοστίζει αυτή η διεύρυνση των ανισοτήτων; Πόσο κοστίζουν οι απλήρωτες υπερωρίες; Η μαύρη εργασία των νέων; Η 13η σύνταξη που δεν δόθηκε ποτέ στους συνταξιούχους; Πόσο κοστίζουν όλα αυτά;
Εμείς έχουμε πια και τη γνώση και την εμπειρία. Γι΄ αυτό και απευθυνόμενοι σε εσάς λέμεμ ναιμ τώρα ξέρουμε και μπορούμε. Ξέρουμε γιατί έχουμε μάθει και από τα λάθη μας. Και μπορούμε γιατί τώρα είναι η πρώτη ευκαιρία που ζητάμε να κυβερνήσουμε χωρίς τρόικα, μνημόνια και εξαναγκασμούς. Η πρώτη ευκαιρία που ζητάμε να κυβερνήσουμε με βάση το δικό μας πρόγραμμα, να κυβερνήσουμε με βάση τα δικά μας θέλω και όχι τα πρέπει.
Έχουμε λοιπόν ετοιμάσει από την πρώτη ημέρα της συγκρότησης αυτής της προοδευτικής διακυβέρνησης, γιατί η δικαιοσύνη κάποιες στιγμές πρέπει να επισπεύδει, μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου, για να εφαρμοστεί άμεσα πριν ακόμα ανοίξει η Βουλή. Και αυτή η πράξη νομοθετικού περιεχομένου έχει τρία άρθρα και θέλω να σας τα πω να τα γνωρίζετε. Πρώτον η αναστολή όλων των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για ιδιοκτησίες μέχρι 300.000 ευρώ. Δεύτερο τη μείωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στο 6% για όλα τα προϊόντα και στο 0% για τα προϊόντα άμεσης ανάγκης. Τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κατώτερο επιτρεπτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση επίπεδο. Και τρίτο την κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής από αυτές τις πανελλαδικές εξετάσεις, ώστε τα παιδιά που τώρα αγωνιούν, να ξέρουν ότι κανένας τεχνητός φραγμός δεν θα υπάρξει για την πρόσβασή τους στο Πανεπιστήμιο, για την πρόοδό τους.
Φίλες και φίλοι, θέλω όμως να πω και δυο πράγματα που αφορούν τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου. Καταλαβαίνω ότι είμαστε σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον πριν από τις κάλπες. Όμως, θέλω να ρωτήσω ευθέως: τους ενδιαφέρει ποια θα είναι η επόμενη μέρα στον τόπο ή λένε δεν έχει σημασία ας κυβερνήσει όποιος να ’ναι;
Τι είναι πιο ωφέλιμο, αλήθεια; Να σταματήσουμε μαζί τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, ή να λέμε στον κόσμο ότι η ασυδοσία των funds και ο νόμος που προστατεύει από την άλλη την πρώτη κατοικία είναι το ίδιο πράγμα; Να επαναφέρουμε το οκτάωρο; Να καταργήσουμε τις απλήρωτες υπερωρίες; Ή να λέμε ότι τα απλήρωτα δωδεκάωρα είναι ίδια με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων;
Να πάμε τον προϋπολογισμό για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ και να γίνουμε κανονικά Ευρώπη κι εμείς, γιατί εκεί είναι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος, ή να λέμε ότι οι προσλήψεις στην πανεπιστημιακή Αστυνομία είναι το ίδιο με τις προσλήψεις καθηγητών;
Τα λέω όλα αυτά γιατί κάποιοι είπαν ότι ίδιο είναι το πρόγραμμα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Αναρωτιέμαι λοιπόν ρωτώντας προοδευτικές δυνάμεις, τι είναι πιο ωφέλιμο; Να δώσουμε χώρο στη Δικαιοσύνη να ρίξει φως στις υποκλοπές, ή να δηλώνουμε ξαφνικά ότι εντάξει δεν έγιναν και τόσες πολλές; Και ότι εκείνοι που αποκάλυψαν τις δεκάδες των υποκλοπών, είχαν κάποιο πονηρό σκοπό και τις αποκάλυψαν. Τι είναι πιο ωφέλιμο, να δώσουμε ανάσα στην κοινωνία ή να διευκολύνουμε τελικά τον κ. Μητσοτάκη να εμφανίζεται ως λύση ενώ είναι το πρόβλημα;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις και αυτά είναι τα διλήμματα. Διότι έρχεται η ώρα της κρίσης για όλους μας από τον ελληνικό λαό και από την επόμενη μέρα η ώρα της κρίσης σε σχέση με το τι επιδιώκουμε γι’ αυτό τον τόπο. Διότι απλή αναλογική σημαίνει ταυτόχρονα και ευθύνη αναλογικά σε όλους.
Ευθύνη για το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα. Δεν μπορεί να επιστρέφουν κάποιοι στο ανιστόρητο “Τι Πλαστήρας τι Παπάγος”. Δεν μπορεί κάποιοι να μας λένε ότι είναι κληρονόμοι της παρακαταθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά να έχουν διμέτωπο. Διότι ποτέ δεν υπήρξε διμέτωπος στις δυνάμεις της προόδου. Πάντοτε το μέτωπο ήταν στη Δεξιά. Και τώρα εμείς ένα μέτωπο έχουμε: Στη χειρότερη Δεξιά από τη Μεταπολίτευση και μετά. Στη Δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Γι’ αυτό και συμπυκνώνοντας το δίλημμα της κάλπης θέλω να σας πω ότι, εντέλει, είναι ένα: Μητσοτάκης ή αλλαγή; Μητσοτάκης ή δικαιοσύνη; Κυβέρνηση ασυδοσίας ή κυβέρνηση συνεργασίας; ΣΥΡΙΖΑ πρώτος και κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας, ή άλλα τέσσερα χρόνια αλαζονείας, αδιαφορίας, αδικίας, αισχροκέρδειας; Αυτό είναι το δίλημμα. Και στο δίλημμα αυτό η πλειοψηφία του λαού μας έχει ήδη απαντήσει: ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή 21 του Μάη. Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Νίκη του λαού μας.
Επιτρέψτε μου όμως να πω και δυο λόγια για την πόλη σας, για τον Βόλο. Διότι πιστεύω ότι και στον Βόλο είναι καιρός να γυρίσει, να επιστρέψει η δικαιοσύνη. Γι’ αυτό θέλω να δεσμευτώ εδώ στο λιμάνι, μιας και είμαστε στο λιμάνι, ότι θα επανεξετάσουμε με όρους δημοσίου συμφέροντος και θα ακυρώσουμε, εάν χρειαστεί, τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης του μοναδικού μεγάλου και κερδοφόρου εμπορικού λιμένα που έχει μείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Και θα αποδώσουμε στον Δήμο της πόλης σας το μέρος της χερσαίας ζώνης που του αναλογεί. Δεν θα επιτρέψουμε τις εγκαταστάσεις LNG μέσα στον Παγασητικό, γιατί αποτελούν κίνδυνο για τις κατοικημένες περιοχές που υπάρχουν σε όλη την ακτογραμμή.
Θα προωθήσουμε και εδώ, όπως και σε όλη τη χώρα, τη μεταρρύθμιση και το project των ενεργειακών κοινοτήτων και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες, έτσι ώστε να αποτραπούν επιζήμιες παρεμβάσεις για το περιβάλλον και τον τουρισμό.
Και θα προχωρήσουμε αποφασιστικά στην ενίσχυση, στην ενδυνάμωση του δημόσιου νοσοκομείου, των Κέντρων Υγείας, αλλά και των Τοπικών Μονάδων Υγείας, με ενίσχυση και στελέχωσή τους όχι μόνο στην πόλη σας, αλλά και στις νησιωτικές δομές υγείας, εδώ στις Σποράδες.
Και τέλος, θέλω να θυμίσω πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που κατέστησε με τις πολιτικές της για την Παιδεία το πανεπιστήμιό σας, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το πιο πετυχημένο παράδειγμα συμβολής στην ανάπτυξη αυτής εδώ της Περιφέρειας, με εκατομμύρια ευρώ τρέχουσες επενδύσεις σε υποδομές, με συμβολή στην καινοτομία και τις νεοφυείς επιχειρήσεις. Με εκατομμύρια ευρώ βεβαίως δημόσιες επενδύσεις, για να έχουμε ταχύτερη ανάπτυξη στα ερευνητικά αποτελέσματα, στα ερευνητικά προγράμματα και ουσιαστικά αποτελέσματα για τη χώρα.
Αυτή λοιπόν την παρακαταθήκη, να ξέρετε, θα τη διαφυλάξουμε. Και είναι το παράδειγμα που θα ακολουθήσουμε και σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Διότι εμείς έχουμε όραμα μια δημόσια παιδεία προσβάσιμη σε όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως της οικονομικής τους δυνατότητας. Πανεπιστήμια δημόσια, ισχυρά, αξιόπιστα, ποιοτικά, γιατί θέλουμε να επενδύσουμε στο μέλλον, θέλουμε να επενδύσουμε στη γνώση. Αυτό είναι το μεγάλο εφόδιο των νέων ανθρώπων για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του αύριο.
Θέλω λοιπόν κλείνοντας, πολίτες του Βόλου, να σας ζητήσω και εγώ μια χάρη αυτές τις λίγες μέρες που μείνανε μέχρι την κάλπη. Αυτές τις λίγες μέρες που μείνανε μέχρι την κάλπη, να μην εφησυχάσουμε. Να μην ακούμε τις σειρήνες οι οποίες θέλουν να αποπροσανατολίσουν. Κυρίως όμως να μην εφησυχάσουμε, διότι οι αντίπαλοί μας μπορεί να μην έχουν επιχειρήματα, γι’ αυτό και κρύβονται από τα debate και όταν πηγαίνουν στα debate τα κάνουν θάλασσα. Μπορεί να μην έχουν ακριβώς τι να πούνε για όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια που κυβερνήσανε. Διάβασα σήμερα ένα tweet που έβγαλε ο κ. Μητσοτάκης και ήταν σαν να κυβερνούσε κάποιος άλλος τέσσερα χρόνια. Έλεγε, “δεν πάει άλλο πια με τα ράντζα στα νοσοκομεία και με τις ουρές στα χειρουργεία”. Γι’ αυτό θα αυξήσουμε τις δαπάνες για την υγεία. Μα τι έκανες τέσσερα χρόνια; Εσύ δεν τα έφτιαξες όλα αυτά;
Είναι φοβερό πως ώρες ώρες αντιπολιτεύεται τον εαυτό του. Ντύνεται ΣΥΡΙΖΑ κάποιες φορές. Πετάει και τη γραβάτα και παριστάνει τον Τσίπρα. Έχει καταλάβει όμως ο ελληνικός λαός και έχουν καταλάβει και οι νέες και οι νέοι, τα νέα παιδιά που τους έταξε 150 ευρώ για να πάνε να ψηφίσουν. Ε, λοιπόν αυτή τη στάση της αλαζονείας, αυτή τη στάση της αξιοπρέπειας θα την πληρώσει στην κάλπη. Θα την πληρώσει στην κάλπη. Διότι οι νέες και οι νέοι έχουν αξιοπρέπεια, έχουν όνειρα και ξέρουν ότι αυτά τα όνειρα μπορούν να γίνουν πράξη μονάχα με μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους.
Θέλω λοιπόν να σας ζητήσω αυτές τις 9 μέρες να μην σταματήσετε να μεταδίδετε παντού το μήνυμα της νίκης. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος στις εκλογές σημαίνει αλλαγή. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος στις εκλογές σημαίνει προοδευτική κυβέρνηση την επόμενη των εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος στις εκλογές σημαίνει δικαιοσύνη παντού. Δικαιοσύνη για όλους.
Ψηφίζουμε με απλή αναλογική, αλλά και με απλή λογική και καλούμε όλους τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες που θέλουν μια σημαντική αλλαγή στη ζωή τους να κάνουν αυτό το βήμα και με την ψήφο τους να ανοίξουν τον δρόμο για ένα καλύτερο αύριο.
Από τη συγκέντρωσή σας σήμερα εδώ βγάζω το συμπέρασμα: Είμαστε ήδη μπροστά. Η νίκη θα είναι μεγάλη την επόμενη Κυριακή. Και θα είναι ακόμα μεγαλύτερη όσο καλλιεργούν και δημιουργούν τη βεβαιότητα ότι τα πράγματα είναι αντίστροφα. Θα είναι ακόμα μεγαλύτερη η νίκη. Θα είναι ακόμα μεγαλύτερο το ρεύμα της ελπίδας, της αισιοδοξίας, της αλλαγής που θα φέρουμε με την ψήφο του ελληνικού λαού την ερχόμενη Κυριακή. 9 μέρες μείνανε. Πάμε δυνατά για τη μεγάλη νίκη.
Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ θερμά γι’ αυτή τη μεγάλη συγκέντρωση. Γεια σας και με τη νίκη. Γεια σας.
Όποιος είχε μια αμφιβολία για το ποιος θα κερδίσει την άλλη Κυριακή στη Μαγνησία, με αυτήν εδώ τη συγκέντρωση δεν θα έχει καμία αμφιβολία. Και με τη νίκη! Γεια σας!