Ο Tractatus Logico-Philosophicus (1921), η βίβλος του φιλοσοφικού κινήματος της λογικής ανάλυσης που δέσποσε τη δεκαετία του 1930, καθιέρωσε τη στροφή προς τη γλώσσα ως το καθαυτό αντικείμενο της φιλοσοφικής έρευνας. Οι εφτά κύριες θέσεις του, στην αρίθμηση του συγγραφέα τους είναι:
1. Ο κόσμος είναι όλα όσα συμβαίνουν.
2. Αυτό που συμβαίνει, το γεγονός, είναι η ύπαρξη καταστάσεων πραγμάτων.
3. Η σκέψη είναι η λογική εικόνα των γεγονότων.
4. Η σκέψη είναι η πρόταση με νόημα.
5. Η πρόταση είναι μια συνάρτηση αλήθειας των στοιχειωδών προτάσεων.
6. Η γενική μορφή μιας συνάρτησης αλήθειας είναι [p, ξ, Ν (ξ)].
7. Για όσα δεν μπορεί να μιλάει κανείς, γι’ αυτά πρέπει να σωπαίνει.
Στο έργο του αυτό, που είναι και το μόνο που δημοσίευσε (εκτός από ένα σύντομο άρθρο το 1929), ο Wittgenstein επιχείρησε να δώσει μιαν «οριστική» απάντηση στο καντιανού τύπου ερώτημα: «Πώς είναι δυνατές η γλώσσα και η σκέψη;». Η ολοκληρωμένη και πρωτότυπη απάντησή του στηριζόταν (1) σε μιαν ατομικιστική αντίληψη της γλώσσας και του κόσμου ως συνόλου (τυχαίων) γεγονότων και (2) σε μιαν απεικονιστική θεωρία του νοήματος: η λογική σύνταξη της γλώσσας ήταν ο μεγάλος καθρέφτης της ουσίας του κόσμου. Θεμέλιο της γλώσσας –και ουσία του κόσμου– είναι τα «απλά», τα αναγκαία και ακατάστρεπτα στοιχεία που, συνδυασμένα με ορισμένο τρόπο, συνιστούν τα γεγονότα. Σημείο επαφής της λέξης με τον κόσμο είναι το όνομα. «Το όνομα σημαίνει το αντικείμενο. Το αντικείμενο είναι η σημασία του». Η πρόταση, ως συνδυασμός ονομάτων, απεικονίζει το γεγονός.
ISBN 978-960-02-3999-7, Σχήμα 14x21, Σελίδες: 394, Τιμή: €20,00 (δεν συμπερ. 6% ΦΠΑ),Βάρος: 485gr, Έκδοση Αθήνα 2023
O συγγραφέας
Ο Ludwig Wittgenstein (26 Απριλίου 1889-29 Απρίλιου 1951) γεννήθηκε στην Βιέννη. Σπούδασε μηχανολόγος στο Βερολίνο και αεροναυπηγική στο Μάντσεστερ. Από νωρίς έστρεψε το ενδιαφέρον του στην φιλοσοφία, στα μαθηματικά, στην φιλοσοφία των μαθηματικών και συγκεκριμένα ήρθε σε επαφή με το έργο του Bertrand Russell, Οι αρχές των μαθηματικών και με το βιβλίο του Frege, Θεμελιώδεις νόμοι της αριθμητικής.
Το 1921 εκδίδεται το εμβληματικό για την φιλοσοφία του 20ού αιώνα έργο του Tractatus Logico-Philosophicus. Μετά από ένα σύντομο διάστημα όπου εργάστηκε ως κηπουρός σε ένα μοναστήρι, επέστρεψε το 1926 στην Βιέννη. Αργότερα, το 1929, μεταβαίνει στο Cambridge, αποκτώντας τον τίτλο του διδάκτορα με το έργο του Tractatus και δίνοντας, στην συνέχεια, μία σειρά διαλέξεων· οι φιλοσοφικές απόψεις του της περιόδου εκείνης αποτυπώνονται στο Μπλε Βιβλίο και στο Καφέ Βιβλίο, τα οποία από κοινού εκδόθηκαν, μετά τον θάνατό του, το 1958.
Μετά από μία επίσκεψή του στην Σοβιετική Ένωση και την διαμονή του για ένα διάστημα στην Νορβηγία, επιστρέφει το 1937 στο Cambridge, έχοντας πλέον εκλεγεί ως καθηγητής. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παράλληλα με την διδασκαλία του εργάζεται εθελοντικά ως τραυματιοφορέας σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Το 1947 εγκαταλείπει την έδρα του στο Cambridge· απομονωμένος στην Ιρλανδία, συγγράφει τις περίφημες Φιλοσοφικές έρευνες –κυρίως το Δεύτερο Μέρος τους–, οι οποίες θα εκδοθούν, μετά τον θάνατό του, το 1953.
